TELZIR kullanılmaması gereken durumlar

TELZIR kullanılmaması gereken durumlar

TELZIR 700 mg 60 film tablet Kontrendikasyonlar

Fosamprenavir, amprenavir ve ritonavir ya da bu tıbbi ürünlerin yardımcı maddelerinden herhangi birine karşı aşırı duyarlılığı olanlarda kontrendikedir.

Ritonavirle kombinasyon halindeki TELZİR, sitokrom P450 3A4 (CYP3A4) substratlan olan, dar terapötik aralığa sahip tıbbi ürünlerle birlikte uygulanmamalıdır. Bu ilaçlann birlikte

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

.).

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Fosamprenavir ritonavir ile eşzamanlı kullanıldığında, antiaritmik flekainid ve propafenon kullanılması kontrendikedir (bkz.potansiyel ilaç etkileşimleri için ritonavir ürün bilgisine bakınız).

ve Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri).

TELZİR ve ritonavirin halofantrin konsantrasyonlarım artabileceğinden, halofantrin ile birlikte uygulanması tavsiye edilmez. Bu durum kardiyak aritmi gibi ciddi advers etki riskini artırır (bkz. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri).

Hepatit C virüsü (HCVİ proteaz inhibitörleri:HCV proteaz inhibitörleri, HIV proteaz inhibitörleri ile yapısal benzerlikler taşımaktadır ve ortak bir metabolizma yolu paylaştıklarına işaret eden kanıtlar mevcuttur. Fosamprenavirin ritonavir ve telaprevir ile eşzamanlı uygulaması, kararlı durumda gerek amprenavire gerekse telaprevire azalmış maruziyet ile sonuçlanır ve konsantrasyonların terapötik düzeyin altmda olması olasıdır. Fosamprenavir’in, ritonavir ve telaprevir ile eşzamanlı uygulanması önerilmez (bkz. Etkileşimler).

Ritonavir ile kombinasyon halinde bazı HIV proteaz inhibitörleri ile boseprevir arasında, HIV proteaz inhibitörleri konsantrasyonlarda düşüş ile sonuçlanan ve bazı durumlarda boseprevir konsantrasyonlarında düşüşe neden olan bir farmakokinetik etkileşim bildirilmiştir. Fosamprenavir ile ritonavir ve boseprevirin eşzamanlı uygulaması incelenmemiş olmakla birlikte benzer bir etkileşim olasıdır ve dolayısıyla eşzamanlı uygulama önerilmez. İmmün rekonstitüsyon durumumda otoimmün bozuklukların (Graves hastalığı, polimiyozit ve Guillain-Barre sendromu gibi) ortaya çıktığı da bildirilmiştir ancak olayın başlangıcına kadar geçen süre farklılık göstermektedir ve tedavinin başlatılmasını takiben aylar sonra görülebilir ve bazı durumlarda atipik bir tablo olabilir.

HMG-CoA redüktaz inhibitörleri lovastatin ve simvastatin CYP3A4 metabolizmasına büyük ölçüde bağımlı olduklarından fosamprenavir ve ritonavirin simvastatin ya da lovastatin ile birlikte uygulanması, rabdomiyoliz dahil miyopati riskinin artmasına neden olduğu için tavsiye edilmemektedir. Fosamprenavir ve ritonavir, CYP3A4 tarafından daha küçük ölçüde metabolize edilen atorvastatin ile birlikte uygulandığında da dikkat edilmesi gerekmektedir. Bu durumda atorvastatin dozunun azaltılması düşünülebilir. Eğer bir HMG-CoA redüktaz inhibitörüyle tedavi endikasyonu mevcutsa, pravastatin ya da fluvastatin kullanılması önerilmektedir (bkz.Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri).

Fosamprenavir’in, ritonavir ve flutikazon propiyonat veya CYP3A4 tarfmdan metabolize edilen diğer glukokortikoidlerle birlikte kullanımı, tedavinin yaran, Cushing sendromu ve sürrenal (adrenal) baskılanması da dahil sistemik kortikosteroid riskinden fazla değilse tavsiye edilmez.

Bepridil metabolizmasından sorumlu olan izozim(ler) henüz keşfedilmemiş olmakla birlikte bepridil metabolizmasından öncelikli olarak sorumlu olan metabolik yollara CYP450 enzim sistemi aracılık etmektedir. Amprenavir ve ritonavir, ilaç metabolizmasından en sık sorumlu olan CYP3A4 izoziminin inhibitörleri olduklarından ve plazmanın bepridile maruziyetindeki bir artış yaşamı tehdit edici aritmi riskini artırabileceğinden fosamprenavir ve ritonavir bepridil ile birlikte uygulanırken dikkat edilmelidir.

Amprenavir ve amiodaron, lidokain (sistemik), trisiklik antidepresanlar, kinidin ve varfarin arasında ciddi ve / veya yaşamı tehdit edici ilaç etkileşimleri meydana gelebilir. Birlikte kullanıma bağlı potansiyel güvenlilik sorunları riskini asgari düzeye indireceğinden, bu maddelerin konsantrasyonlan takip edilmelidir (varfarin - Uluslararası Normalize Edilmiş Oran (INR) takibi).

Fosamprenavir /ritonavir kombinasyonu alan hastalara aynı zamanda PDE5 inhibitörlerinin (ör. Sildenafil, vandenafıl, tadalafil) de uygulanması tavsiye edilmemektedir, TELZİR ve ritonavirin PDE5 inhibitörleri ile birlikte uygulanması PDE5 inhibitörünün konsantrasyonunun önemli ölçüde artışıyla sonuçlanacaktır ve bu da hipotansiyon, senkop, görmede değişiklikler ve priapizm gibi PDE5 inhibitörleri ile ilişkili advers olaylara neden olabilir {bkz.Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri).

Amprenavirin rifabutin ile birlikte verilmesi, rifabutin plazma konsantrasyonlarında (EAA) %200 oranında bir artışa yol açmaktadır. Ritonavir fosamprenavir ile birlikte uygulandığında, rifabutin konsantrasyonlarında daha da büyük bir artış olması beklendiğinden rifabutin için önerilen dozun en az %75 oranında azaltılması tavsiye edilmektedir ve hastalann klinik takip altında tutulması gerekmektedir (bkz.Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri).

Fosamprenavir/ritonavir kombinasyonu kullanılırken Hypericum perforatum(St John’s Wort; san kantaron olarak da bilmen) içeren ilaçlann kullanılması tavsiye edilmez. Indinavir ile yapılan farmakokinetik bir çalışma, birlikte uygulandıklarında Hypericum perforatum"un amprenavir ve/veya ritonavirin serum konsantrasyonlanm azaltabileceğini göstermektedir {bkz. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri).

Hormon replasman tedavisi olarak, fosamprenavir ve ritonavirin östrojen ve/veya progesteronla birlikte uygulanması ile ilgili veri yoktur. Fosamprenavir ve ritonavirle yapılan bu tedavilerin etkililiği ve güvenliliği tespit edilmemiştir.

4.8. İstenmeyen etkiler

Hemofilik hastalar:Proteaz inhibitörleriyle tedavi edilen A ve B tipi hemofilik hastalarda, spontan cilt hematomlan ve hemartrozlan dahil artmış kanama raporları bulunmaktadır. Bazı hastalarda faktör VIII uygulanmıştır. Bildirilen vakalann yansından çoğunda proteaz inhibitörleriyle tedaviye devam edilmiş ya da tedavi kesilmişse bile tekrar başlanmıştır. Etki mekanizması keşfedilmemiş olsa da bir sebep-sonuç ilişkisi olduğu düşünülmüştür. Bu nedenden ötürü hemofilik hastalann kanama artışı olasılığı konusunda bilgilendirilmeleri gerekmektedir.

Hiperglisemi:Proteaz inhibitörleri dahil antiretroviral tedavi alan hastalarda şeker hastalığı, hiperglisemi başlangıcı ya da mevcut şeker hastalığında alevlenme meydana gelebildiği bildirilmiştir. Bu olayların tedavisi için bazı hastalarda insülin veya oral hipoglisemik ajan uygulamasına başlanması ya da doz ayarlanmasının yapılması gerekebilir. Bazı vakalarda aynı zamanda diyabetik ketoasidoz da görülmüştür. Proteaz inhibitör tedavisi ile bu olaylar arasında nedensel bir ilişki kurulmamıştır.

Vücut yağının dağılımında değişiklik:Bir proteaz inhibitörü içeren rejimler dahil kombinasyon antiretroviral tedavi bazı hastalarda vücut yağı dağılımında değişime/birikime neden olmuştur. Nedensel bir ilişki kurulmamıştır.

Lipid yükselmesi:Fosamprenavir + ritonavir tedavisi, trigliserit ve kolesterol

konsantrasyonlarında artışlara neden olmuştur. Fosamprenavir tedavisine başlamadan önce ve tedavi sırasmda da düzenli aralıklarla trigliserit ve kolesterol testleri yapılmalıdır. Lipid bozuklukları klinik olarak gerektiği şekilde tedavi edilmelidir.

İmmun Rekonstitüsyon Sendromu:Şiddetli immun yetmezliği olan HIV ile enfekte hastalarda, antiretroviral (ART) tedavinin başlangıcında asemptomatik veya rezidüel fırsatçı enfeksiyonlara bağlı yangı (inflamasyon) reaksiyonlan meydana gelebilir ve ciddi klinik durumlara veya semptomlarda kötüleşmeye neden olabilir. Tipik olarak benzer reaksiyonlar, ART tedavisinin ilk birkaç haftasında veya ayında gözlenir. Cytomegalovirus retinitis, genel ve/veya fokal mycobacteria enfeksiyonlan ve Pneumocystis jiroveci (P. carinii) pneumoniakonu ile ilgili örneklerdir. Herhangi bir yangı belirtisi gecikmeden değerlendirilmeli ve gerektiğinde tedaviye başlanmalıdır. İmmün rekonstitüsyon durumumda otoimmün bozuklukların (Graves hastalığı, polimiyozit ve Guillain-Barre sendromu gibi) ortaya çıktığı da bildirilmiştir ancak olayın başlangıcına kadar geçen süre farklılık göstermektedir ve tedavinin başlatılmasını takiben aylar sonra görülebilir ve bazı durumlarda atipik bir tablo olabilir.

Osteonekroz:

Etiyolojinin çok faktörlü olduğu düşünülmekle birlikte (kortikosteroid kullanımı, alkol tüketimi, şiddetli immün sistem baskılanması, yüksek vücut kitle indeksi gibi), özellikle ilerlemiş HIV hastalığı olan ve/veya kombinasyon antiretroviral tedaviye (CART) uzun süreli maruziyetin söz konusu olduğu hastalarda osteonekroz olguları bildirilmiştir. Eklem ağrıları, eklem tutulması ya da hareket güçlüğü deneyimlemeleri durumunda hastalara, hastaneye başvurmaları önerilmektedir.

Bu tıbbi ürün her dozunda 57 mg sodyum ihtiva eder. Bu durum, kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için göz önünde bulundurulmalıdır.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Ritonavir daha güçlü bir CYP3A4 inhibitörü olduğundan, TELZİR ve ritonavir birlikte verildiğinde, ritonavirin metabolik ilaç etkileşim profili baskın çıkabilir. Bu nedenden dolayı TELZİR ve ritonavir tedavisine başlanmadan önce, ritonavirin Kısa Ürün Bilgilerine (KÜB) başvurulmalıdır.

Etkileşim çalışmaları yalnızca yetişkinlerle yapılmıştır.

CYP3A4’ü içeren etkileşimler

4.3. Kontrendikasyonlar

ve özel kullanım uyanları ve önlemleri).,

CYP2D6’yı içeren etkileşimler

Ritonavir sitokrom P450 izoform CYP3A’mn güçlü bir inhibitörüdür. Ritonavir aynı zamanda CYP2D6’yı baskılamakta ve CYP3A4, CYP1A2, CYP2C9 ve glukuronozsil tranferazı indüklemektedir. Fosamprenavir ritonavire göre daha zayıf bir CYP3A4 inhibitörüdür.

Kontrendikasyonlan içeren etkileşimler (bkz.Kontrendikasyonlar)

Ritonavirle kombinasyon halindeki fosamprenavir, sitokrom CYP3A4 enziminin substratlan olan, dar terapötik aralığa sahip tıbbi ürünlerle birlikte uygulanmamalıdır. Bu ilaçlann birlikte uygulanması örneğin kalp aritmileri (örneğin astemizol, terfenadin, sisaprid, pimozid), hipotansiyon (örneğin alfa blokör alfuzosin), uzun süreli sedasyon, solunum depresyonu (örneğin triazolam, midazolam), periferik vazospazm ya da iskemi (örneğin ergotamin, dihidroergotamin, ergonovin ve metilergonovin) gibi ciddi ve / veya yaşamı tehdit edici advers olaylara yol açabilir.

Ritonavir CYP2D6’mn inhibitörüdür. Ritonavirle kombinasyon halinde fosamprenavir, CYP2D6 flekainid ve propafenon ile eşzamanlı kullanılmamalıdır.

Rifampisin, amprenavirin plazma Eğri Altı Alan (EAA) düzeyini yaklaşık %82 oranında düşürmektedir. Diğer proteaz inhibitörlerine ilişkin bilgilere dayanarak TELZİR ve ritonavirin rifampisinle birlikte verilmesinin de amprenavir plazma konsantrasyonlarında büyük artışa yol açması beklenmektedir.

Diğer etkileşimler, kullanım için önlemler

Antiretroviral ajanlar:

Non-nükleozsid ters transkriptaz inhibitörleri:

Efavirenz:efavirenzin (günde bir kez 600 mg), günde bir kez TELZİR ve ritonavir rejimiyle (fosamprenavir günde bir kez 1400 mg ve ritonavir günde bir kez 200 mg) birlikte verilmesi, plazma amprenavir EAA değerini %13 ve Cmi„ seviyesini %36 oranında azaltmıştır. Ritonavir dozunun günde bir kez 300 mg düzeyine yükseltilmesiyle amprenavir plazma konsantrasyonu korunmuştur. Efavirenz (günde bir kez 600 mg) günde iki kez TELZİR ve ritonavir rejimiyle (fosamprenavir günde iki kez 700 mg ve ritonavir günde iki kez 100 mg), amprenavir plazma konsantrasyonlarında önemli bir değişiklik meydana gelmemiştir.

Nevirapin:TELZİR (günde 2 kez 700 mg) ve ritonavir (günde 2 kez 100 mg), nevirapin (günde 2 kez 200 mg) ile birlikte verildiğinde amprenavirin Cmaks’ında değişiklik olmamakla birlikte EAA’sı ve Cmin’i sırasıyla % 11 ve % 19 oranında azalmıştır. Nevirapinin EAA, Cmaks ve Cmin’i sırasıyla % 14, % 13, % 22 oranında artmıştır. Bu nedenle nevirapin, TELZİR (günde 2 kez 700 mg) ve ritonavir (günde 2 kez 100 mg) ile birlikte verilirse doz ayarlaması gerekli değildir. TELZİR ve ritonavirin günde bir kez verilmesi ile ilgili çalışma yapılmamıştır.

Delavirdin:Amprenavir ile birlikte kullanıldığında delavirdinin EAA, Cmaks ve Cmjn’i sırasıyla % 61, % 47, % 88 oranında artmıştır. Amprenavirin EAA, Cmaks ve Cmin’i sırasıyla % 130, %40, % 125 oranında artmıştır. Delavirdin konsantrasyonunun fazla miktarda düşmesi nedeniyle fosamprenavir ile delavirdin’in eşzamanlı kullanımı önerilmez.

Nükleozmd / Nükleotid ters trarıskriptaz inhibitörleri:

TELZİR ile birlikte aşağıdaki antiretroviral ajanlar uygulandığında doz ayarlamasına gerek yoktur: zidovudin, didanosin, stavudin, lamivudin, abakavir ve tenofovir.

Proteaz inhibitörleri:

Diğer proteaz inhibitörleriyle kombinasyon halinde TELZİR ve ritonavir kullanımına yönelik doz önerileri yapılamamaktadır. Mevcut etkileşim verileri aşağıdaki bölümlerde verilmektedir.

Lopinavir / ritonavir:TELZİR / ritonavirle (700 mg / 100 mg iki hafta boyunca günde iki kez) birlikte lopinavir / ritonavir kombinasyonu (400 mg / 100 mg 2 hafta boyunca günde iki kez) verildiğinde lopinavirin Cmaks, EAA ve Cmjn seviyeleri sırasıyla %30, %37 ve %52 oranlarında artış göstermektedir. Amprenavirin CmakS, EAA ve Cmi„ düzeyleri sırasıyla %58, %63 ve %65 oranlarında azalmaktadır.

TELZİR ile (1400 mg iki hafta boyunca günde iki sefer) birlikte lopinavir / ritonavir (533 mg / 133 mg iki hafta boyunca günde iki sefer) verildiğinde (lopinavir / ritonavir 400 mg /100 mg iki hafta boyunca günde iki sefer uygulandığında gözlenen değerlere kıyasla) lopinavirin Cmaks, EAA ve Cinin seviyelerinde değişim görülmemiştir. Amprenavirin Cmaks, EAA ve Cmjn seviyeleri, TELZİR / ritonavir 700 / 100 mg iki hafta boyunca günde iki kez ile elde edilen değerlere kıyasla, sırasıyla %13, %26 ve %42 oranlarında düşüş sergilemiştir. Bu kombinasyonun güvenlilik ve etkililik açısından uygun dozları henüz belirlenmemiştir.

Indinavir:Eşzamanlı olarak indinavir (800 mg günde üç kez, aç kama) alan hastalara 2 hafta boyunca amprenavir (750 ve 800 mg günde üç kez) verilmiştir, amprenavir kararlı durum Cmaks, EAA ve Cmin seviyeleri sırasıyla %18, %33 ve %25 oranlarında artış göstermiştir. Geçmiş verilerle karşılaştırıldığında indinavir kararlı durum Cmaks, EAA ve Cmjn seviyeleri sırasıyla %22, %38 ve %27 oranlarında düşmüştür.

Sakinavir:Eşzamanlı olarak sakinavir (800 mg günde üç kez, tok kama) kullanan hastalara 2 hafta boyunca amprenavir (750 ya da 800 mg günde üç kez) uygulanmıştır, amprenavir kararlı durum Cmaks, EAA ve Cmi„ seviyeleri sırasıyla %37, %32 ve %14 oranlarında azalmıştır. Geçmiş verilerle karşılaştırıldığında, sakinavir kararlı durum Cmaks, EAA ve Cmü, seviyeleri sırasıyla %21 oranında artmış ve %19 ve %48 oranlarında azalma göstermiştir.

Nelfirıavir:Eşzamanlı olarak nelfinavir (750 mg günde üç kez, tok kamına) kullanan hastalara 2 hafta boyunca amprenavir (750 ya da 800 mg günde üç kez) verilmiştir, amprenavir kararlı durum Cmaks ve Cmi„ seviyeleri sırasıyla %14 oranında azalmış ve %189 oranında artmıştır. Geçmiş verilerle karşılaştırıldığında nelfinavir kararlı durum Cmaks, EAA ve Cmi„ seviyeleri sırasıyla %12, %15 ve %14 oranlarında artmıştır.

Atazanavir:Fosamprenavir (günde 2 kez 700 mg) ve ritonavirin (günde 2 kez 100 mg) atazanavir (günde bir kez 300 mg) ile 10 gün birlikte uygulanmasının amprenavirin kararlı durum plazma farmakokinetiği üzerinde etkisi yoktur. Atazanavir (günde 1 kez 300 mg) ve ritonavirden (günde bir kez 100 mg) beraber kullanımından elde edilen değerlere göre atazanavir ile saptanan plazma EAA(O-t) %22 azalmış, Cmaks %24 azalmış ve Ct değişmeden kalmıştır.

integraz İnhibitörleri:

Raltegravir:Sağlıklı gönüllülerde günde 2 kez fosamprenavir 1400 mg ve günde 2 kez raltegravir 400 mg birlikte uygulanması amprenavir (Cmin %33 azalır) ve raltegravirin (Cmin %68 azalır) plazma konsantrasyonlarının (açlık değerleri) azalması ile sonuçlanmıştır. Fosamprenavirin (ritonavir olmadan) raltegravir ile birlikte uygulanması, olası sub-terapötik amprenavir plazma konsantrasyonlan ile sonuçlanabileceği için, önerilmemektedir (Uyanlar ve Önlemlere bakınız).

Fosamprenavir/ritonavir 700/100 mg günde 2 kez ve raltegravir 400 mg günde 2 kez birlikte uygulandığında amprenavir Cmi„ değerinde % 19-3 3 ve raltegravir Cmi„ değerinde %36-54 azalma gözlenmiştir. Fosamprenavir/ritonavir 1400/100 mg günde 1 kez ve raltegravir 400 mg günde 2 kez birlikte uygulandığında amprenavir Cmin değerinde %17-50 ve raltegravir Cmj„ değerinde %25-41 azalma gözlenmiştir. Bu azalmaların klinik önemi bilinmemektedir.

CCR5-reseptör antagonistleri:

Maravirok:Fosamprenavir 700 mg ve ritonavir 100 mg (günde iki kez), maravirok 300 mg (günde iki kez) ile birlikte uygulandığında amprenavir Ci2h değerinde %36’lık bir düşüş ve fosamprenavir 1400 mg ve ritonavir 100 mg (günde bir kez), maravirok 300 mg (günde bir kez) ile uygulandığında amprenavir C24h değerinde %15’lik bir düşüş gözlenmiştir. Klinik çalışmalar fosamprenavir/ritonavir ile maravirok arasında ve diğer güçlendirilmiş PFlar ile günde iki kez maravirok 150 mg arasında benzer etkililik göstermiştir. Fosamprenavir/ritonavir ile bir arada uygulandığında maravirok maruziyetleri yaklaşık 2 kat artmaktadır. Fosamprenavir/ritonavir, maravirok ile eşzamanlı uygulanacaksa, önerilen maravirok dozu günde iki kez 150 mg’dır. Ritonavir ile bir arada uygulanacak fosamprenavir için doz ayarlaması gerekmez.

Anti-hepatit C tıbbi ürünleri:

Telaprevir: Fosamprenavir ile ritonavir ve telaprevirin eşzamanlı uygulanması sonucunda gerek amprenavirin gerekse telaprevirin kararlı durum maruziyetinde azalma olur. Etkileşimin mekanizması bilinmemektedir. Fosamprenavir ile ritonavir ve telaprevir eşzamanlı uygulanması önerilmez.

Antibiyotikler /Antifungaller

Klaritromisin:ritonavir, klaritromisinin plazma konsantrasyonlarım artırmaktadır. Böbrek bozukluğu olan hastalara fosamprenavir ve ritonavirle birlikte verildiğinde klaritromisin dozunda bir azaltma yapılması düşünülmelidir.

Eritromisin:eritromisinle birlikte fosamprenavir kullanımı için bir farmakokinetik çalışma yapılmamış olmakla birlikte, birlikte uygulanmaları halinde her iki tıbbi ürünün plazma düzeylerinde artış görülebilir.

Ketokonazol / İtrakonazol:hem amprenavir hem de ritonavir ketokonazolün plazma konsantrasyonlarım artırmaktadır ve itrakonazol konsantrasyonlarını da artırmaları beklenmektedir. Yüksek dozda ketokonazol ve itrakonazol (> 200 mg/gün), risk / fayda oram değerlendirilmeden ve ketokonazol ile itrakonazole bağlı advers olaylara yönelik daha yoğun takip yapılmadan fosamprenavir ve ritonavirle birlikte kullanılmamalıdır.

Rifampisin:rifampisin güçlü bir CYP3A4 indükleyicisidir. Amprenavirle birlikte uygulanması amprenavirin Cmi„ ve EAA seviyelerinde sırasıyla %92 ve %82 oranında bir azalmaya neden olmuştur. Rifampisin, fosamprenavir / ritonavir kombinasyonuyla birlikte verilmemelidir (bkz. Kontrendikasyonlar).

Rifabutin:amprenavirin rifabutinle birlikte uygulanması, rifabutinin plazma

TELZIR hakkında uyarılar